Kamień węgielny po budowę kościoła Księży Misjonarzy p. w. Nawrócenia św. Pawła Apostoła położono w 1693 r. Barokowy kościół Księży Misjonarzy zbudowany został w latach 1719-28.
Ołtarz Główny
Pierwotnie p. w. Matki Boskiej Bolesnej (ok. 1732 r.). Ołtarz w obecnej formie pochodzi z lat 1761-62. Wykonany jest z czarnego marmuru dębnickiego z wstawkami z różowego marmuru w partiach cokołu, z posągami świętych Piotra i Andrzeja na konsolach. Ołtarz wieńczy wizerunek Boga Ojca w glorii, adorowanego przez dwa anioły. W ołtarzu obraz Nawrócenia św. Pawła, ok. 1756 r., późnobarokowy, autorstwa Tadeusza Kuntze.
Tabernakulum
Późnobarokowe z lat 1732-33, srebrne, z trybowanymi plakietkami przedstawiającymi Ofiarę Abrahama, Mojżesza, wydobywającego wodę ze skały oraz Chrystusa ustanawiającego Eucharystię, gruntownie przerobione w latach 1765-1769.
Balustrada
Pochodzi z 1771 roku, restaurowana i uzupełniana w latach 1901 oraz 1908, z czarnego marmuru inkrustowanego białym.
W Kościele Stradomskim znajduje się sześć ołtarzy bocznych
Ołtarz Matki Boskiej Bolesnej
Ołtarz św. Józefa
Ołtarz św. Michała Archanioła
Ołtarz św. Wincentego a Paulo
Ołtarz św. Kazimierza
Ołtarz św. Jana Nepomucena
Zakrystia
Zakrystia jest obszernym prostokątnym pomieszczeniem przykrytym sklepieniem zwierciadlanym. Znajdują się w niej pięknie intarsjowane szafy z XVIII w. na szaty liturgiczne oraz lawaterz częściowo z czarnego marmuru, częściowo drewniany.
Polichromia sklepień i sufitów została wykonana w latach 1862-1864 pod kierunkiem Izydora Jabłońskiego przez zespół złożony z malarzy: S. Bryniowskiego, F. Kicińskiego, A. Kotsisa, A. Kozakiewicza, K. Macewicza, K. Saganowskiego i F. Streita. Odnawiano ją dwukrotnie: w latach 1926-1930 oraz 1988-1990 pod kierunkiem A. Piotrowskiego i E. Kosakowskiego.
Chór muzyczny w tzw. stylu regencyjnym z 1764 r., organy wykonane w latach 1742-1745. Były wielokrotnie restaurowane (1755, 1759 i 1764) prawdopodobnie przez organomistrza Jakuba Stankiewicza. Następnie remontowane w latach 1846-1848 przez Ignacego Wojciechowskiego. Przerobione w 1901 przez organomistrza Tomasza Falla, a w 1962 r. przez firmę Biernackiego.
W niszach między pilastrami umieszczono figury dziesięciu Apostołów, późnobarokowe, wykonane po 1757 r., są powiązane ideowo z figurami Apostołów z głównego ołtarza. Są to: Mateusz, Filip, Tomasz, Jakub Młodszy, Jakub Starszy, Jan, Maciej, Bartłomiej, Szymon i Tadeusz.
Ambona neobarokowa z motywami neogotyckimi, powtarzająca dekorację balustrad empor, z drugiej połowy XIX wieku.
