Św. Wincenty a Paulo założył Zgromadzenie Księży Misjonarzy w 1625 r. w celu ewangelizacji ubogich i formacji kleru. Obecnie Zgromadzenie określa swój cel następująco: “Celem Zgromadzenia Misji jest naśladowanie Chrystusa głoszącego Ewangelię ubogim. Cel ten urzeczywistnia się, gdy członkowie i wspólnoty, wierni św. Wincentemu:
- dokładają wszystkich sił, by się przyoblec w ducha samego Chrystusa, celem zdobycia doskonałości odpowiadającej naszemu powołaniu;
- oddają się głoszeniu Ewangelii ubogim, zwłaszcza bardziej opuszczonym;
- wspomagają duchownych i świeckich w zdobywaniu właściwej im formacji i prowadzą ich do pełniejszego uczestnictwa w głoszeniu Ewangelii ubogim”.
Duch Zgromadzenia
Duch Zgromadzenia obejmuje najgłębsze usposobienie duchowe Chrystusa, które Założyciel od samego początku zalecał członkom Zgromadzenia: miłość i cześć wobec Boga Ojca, współczującą i czynną miłość wobec ubogich, otwartość na działanie Bożej opatrzności. Zgromadzenie stara się wyrazić swego ducha także przez praktykę pięciu cnót, również zaczerpniętych ze szczególnego zapatrzenia się w Chrystusa, mianowicie: prostoty, pokory, łagodności, umartwienia i gorliwości o zbawienie dusz. O cnotach tych św. Wincenty powiedział: Zgromadzenie będzie się przykładać z jeszcze większą starannością do ich umiłowania i praktykowania tak, aby te cnoty stanowiły jakby władze duszy całego Zgromadzenia i aby zawsze ożywiały wszystkie czynności każdego z nas.
Cechy charakterystyczne dzieł Zgromadzenia:
W dziele ewangelizacji, które Zgromadzenie podejmuje należy mieć przed oczyma następujące zasady:
- Jasne i wyraźne stawianie na pierwszym miejscu apostolstwo wśród ubogich.
- Skupienie uwagi na faktycznym stanie społeczności ludzkiej, zwłaszcza na przyczynach nierównego podziału dóbr w świecie, abyśmy mogli lepiej pełnić prorockie posłannictwo głoszenia Ewangelii.
- Uczestniczenie w warunkach życia ludzi ubogich, tak abyśmy nie tylko dążyli do głoszenia im Ewangelii, ale także, aby i oni nam ją głosili.
- Prawdziwie wspólnotowy charakter apostolskiej pracy, tak abyśmy wzajemnie umacniali się w naszym wspólnym powołaniu.
- Gotowość pójścia na cały świat, na wzór pierwszych misjonarzy Zgromadzenia.
Zgromadzenie Misji jest Stowarzyszeniem Życia Apostolskiego złożonych z księży i braci. Składamy śluby, lecz nie jesteśmy zakonnikami, zgodnie z zamierzeniem św. Wincentego, który pragnął nam zapewnić pewną elastyczność i ruchliwość stowarzyszenia apostolskiego, które żyje i pracuje w ścisłej więzi ze środowiskiem.
Polska Prowincja Księży Misjonarzy
Polska Prowincja duszpasterzuje w kraju i za granicą w kilkudziesięciu parafiach, bierze udział w formacji duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego. Prowadzi Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy w Krakowie. Ma udział w duszpasterstwie polonijnym i misyjnym. Misjonarze współpracują z siostrami miłosierdzia i stowarzyszeniami w innych gałęziach Rodziny Wincentyńskiej (AIC, SSVP, JMV, AMM). Rozwijają działalność charytatywną, zarówno przez posługę kapelanów szpitalnych i więziennych, jak troszcząc się o potrzeby materialne i duchowe we ubogich. Formacji duchownych i świeckich służy też praca wydawnictw: Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy i Instytut Wydawniczy „Nasza Przeszłość”. Ponadto, wydaje się liczne periodyki: „Roczniki Wincentyńskie” – poświęcone studiom wincentyńskim, „Promienie Pośredniczki Łask” – związane z działalnością Stowarzyszenia Apostolatu Cudownego Medalika, „Wiadomości Misyjne” – kwartalnik poświęcony misjom prowadzonym przez Księży Misjonarzy. Stowarzyszenie „U Siemachy” – nawiązuje do działalności ks. Kazimierza Siemaszki CM, który w drugiej połowie XIX w. prowadził działalność wychowawczą w Krakowie. Członkami Stowarzyszenia są osoby, które, inspirowane charyzmatem św. Wincentego a Paulo pragną pomagać dzieciom i młodzieży potrzebującym wsparcia, pomocy i opieki. Fundacja im. Ks. Siemaszki prowadzi Centrum Edukacyjne „Radosna Nowina 2000″. Jest to nowoczesny kompleks edukacyjno-sportowy w Piekarach koło Krakowa. W Misjonarskim Ośrodku Formacyjnym „Vincentinum” w Krzeszowicach organizowane są rekolekcje, dni skupienia, sympozja, spotkania grup, szkolenia dla osób duchownych i świeckich w celu skutecznego głoszenia Ewangelii w tych środowiskach, do których Chrystusa zaprasza się dziś bardzo rzadko, lub wcale.
