Dom Stradomski

Ważnym celem Seminarium Internum jest głębsze poznanie Bożego powołania, a także doświadczenie sposobu życia Zgromadzenia i kształtowanie własnej osobowości w oparciu o wskazania św. Wincentego a Paulo. Seminarium Internum trwa 12 miesięcy. W tym okresie seminarzyści przygotowują się do wypełnienia posłannictwa zgromadzenia. W przyszłości jako księża lub bracia będą służyć Panu Bogu w duchu świętego Wincentego a Paulo. Seminarium Wyższe w którym klerycy po zakończeniu etapu wstępnego jakim było Seminarium Internum kontynuują naukę w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy.

Dom Prowincjalny

Od 1912 r. z domem Stradomskim związał się zarząd Polskiej Prowincji Zgromadzenia Misji. Tu mieszka Wizytator i zbiera się Rada Prowincji. Tu wydawane jest od 1909 r. pismo alumnów „Meteor”, od 1946 r. działa Instytut Wydawniczy „Nasza Przeszłość”. W domu Stradomskim mieści się także licząca ponad 200 tys. woluminów biblioteka udostępniona nie tylko mieszkańcom, ale również wszystkim zainteresowanym oraz Muzeum Historyczno–Misyjne Księży Misjonarzy oraz Sekretariat Misyjny.

Wydawnictwo ITKM

Działa od 1987 r. Tradycja wydawnicza sięga początków działalności zgromadzenia w Polsce (1651). Misjonarze dbali o edycję podręczników używanych w seminariach duchownych oraz publikacje pastoralne przydatne podczas prowadzonych misji i rekolekcji parafialnych (modlitewniki, katechizmy, śpiewniki, kalendarze itp.).

Aktualnie oferta wydawnicza to książki i broszury z następujących zagadnień:

1. HAGIOGRAFIA I OPRACOWANIA BIOGRAFICZNE,
2. PODRĘCZNIKI I LITERATURA TEOLOGICZNA,
3. OPRACOWANIA NAUKOWE,
4. HOMILIE, KAZANIA I ROZWAŻANIA LITURGICZNE,
5. KATECHETYKA,
6. MODLITEWNIKI I ŚPIEWNIKI,
7. POEZJA, MYŚLI,
8. LITERATURA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY,
9. MEDYCYNA NATURALNA,
10. WYDANIA ALBUMOWE,
11. NOWENNY,
12. KALENDARZE,
13. SERIA „TWÓJ PATRON”.

Ważne miejsce zajmują drukowane własne akcydensy: czyli obrazki (blisko 1000 wzorów), pocztówki (kilkaset wzorów), dyplomiki nauki religii, udzielanych sakramentów, zaproszenia, plakaty itp.

Wydawnictwo posiada własną drukarnię wraz z introligatornią wykonującą oprawę miękką i twardą. Posiadane maszyny pozwalają na profesjonalny druk różnych publikacji. Wykonujemy nakłady książek już od 100 egz. Wkrótce rozpoczniemy realizację także w technice druku cyfrowego.

Szczególnie polecamy wykonywanie okolicznościowych nadruków na obrazkach i pocztówkach (zarówno zaczerpniętych z naszego asortymentu, jak i zakupionych w innych sklepach). Więcej na stronie Wydawnictwa.

Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy

Reguły nadane Zgromadzeniu Księży Misjonarzy przez św. Wincentego a Paulo obok pracy nad własnym uświęceniem i głoszeniem Ewangelii ubogim stawiają jako trzeci cel dopomożenie duchowieństwu w nabywaniu wiedzy i cnót potrzebnych w stanie kapłańskim. Już z pierwszą grupą misjonarzy przysłanych do Polski w listopadzie 1651 r. św. Wincenty a Paulo wiązał nadzieje podjęcia dzieła formacji w którymś z seminariów diecezjalnych.

W 1901 r. ks. biskup Jan Puzyna, biskup krakowski, oddał jego zarząd w ręce księży diecezji krakowskiej, umieszczając je w nowym budynku wzniesionym przy ul. Podzamcze. Wówczas w Domu Stradomskim umieszczono misjonarskie studia filozoficzno-teologiczne. Przełomowym momentem stało się mianowanie prefektem studiów w 1908 r. ks. Wilhelma Michalskiego, biblisty wykształconego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także dominikańskiej Szkole Biblijnej św. Szczepana w Jerozolimie. Z jego inicjatywy ks. Słomiński, jako Wizytator Prowincji Krakowskiej podjął starania w roku 1909, aby przyznać misjonarskiemu seminarium prawa uczelni państwowej.

Od 1973 r. Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy rozpoczął współpracę naukową z Papieskim Wydziałem Teologicznym, a od 1981 z Wydziałem Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, dzięki czemu studenci Instytutu mogą zdobywać stopnie naukowe.

Muzeum Historyczno-Misyjne

W klasztorze przylegającym do kościoła mieści się Muzeum Historyczno-Misyjne. Tam też umieszczono zabytkowe paramenty liturgiczne oraz obrazy m.in. portret Stefana Batorego (namalowany przez Marcina Kobera 1583), epitafium Jana z Oświęcimia zwanego Sacranusem (ok. 1527), epitafium Juliana Chełmskiego (ok. 1531), Melchiora Sobka (ok. 1542).

Biblioteka

Zbiory biblioteczne zaczęto gromadzić wraz z przybyciem misjonarzy do Krakowa w roku 1686. Biblioteka ostatecznie ukształtowała się wraz erygowaniem w roku 1732 przez bpa Konstantego Szaniewskiego seminarium diecezjalnego, powierzonego misjonarzom. Z czasem biblioteka wzbogaciła się o nowe zbiory po scaleniu księgozbiorów domów Zgromadzenia: z Krakowa (po likwidacji seminarium zamkowego w roku 1800), z Warszawy przy kościele św. Krzyża (po kasacie w 1864 r.) oraz domów lwowskich (po II wojnie światowej). Osobny księgozbiór stanowią woluminy z biblioteki kleparskiej z Krakowa.

Biblioteka aktualnie dysponuje kilkoma magazynami na trzech poziomach oraz czytelnią dla czytelników.  W marcu 1996 roku rozpoczęto prace nad katalogiem komputerowym. W 2001 udostępniono bazy komputerowe w internecie. W 2014 bazę książek włączono do Katalogu wspólnego Federacji Bibliotek Kościelnych FIDES. Aktualnie baza książek liczy ponad 60 tysięcy skatalogowanych tomów. W bazie prac naukowych jest ponad 1400 pozycji.

Archiwum Księży Misjonarzy

Archiwum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu pełni funkcję archiwum centralnego Prowincji Polskiej Zgromadzenia Ks. Misjonarzy. Przed rokiem 1912 mieściło się ono w domu Księży Misjonarzy przy kościele p.w. św. Wincentego a Paulo na Kleparzu w Krakowie.

Zawiera w głównej mierze zbiory pozostałe po misjonarskich prowincjach skasowanych  w czasie rozbiorów (warszawska, wileńska) jak również prowincji krakowskiej (od 1918 polskiej), wiceprowicji amerykańskiej i brazylijskiej.

Archiwalia dawnej Prowincji Warszawskiej (1685-1864) obejmują dokumenty m.in. domów i kościołów Księży Misjonarzy w Gnieźnie, Płocku, Poznaniu i Warszawie.

Pozycje archiwalne dawnej Prowincji Litewskiej (1794-1842) dotyczą m.in. domów i kościołów w Wilnie, Siemiatyczach, Iłukszcie, Worniach.

Zasoby dawnej Prowincji Krakowskiej (1865-1918) a obecnie Polskiej (od 1918) stanowią najliczniejszy zespół i zawierają dokumenty domów i kościołów krakowskich: na Stradomiu, Kleparzu, Nowej Wsi oraz w Białym Kamieniu, Brzeźnicy, Bydgoszczy, Drągowinie, Dziedrzychowicach, Gozdnicy, Grodkowie, Ignacowie, Ilowej, Jezierzanach, Jordanowie, Krzeszowicach, Lwowie, Milatynie Nowym, Odporyszowie, Pabianicach, Paradyżu, Przewozie, Rokitnie, Sarnkach Nowych, Skwierzynie, Słubicach, Sopocie, Tarnowie, Witkowie Nowym, Witoszynie, Wrocławiu, Zakopanym, Żaganiu.

W skład tego zespołu wchodzą również archiwalia dotyczące Seminarium Internum (nowicjatu), studiów: Seminarium Krakowskiego pod zarządem misjonarzy, Instytutu Teologicznego, oraz akta personalne członków Zgromadzenia.

Osobne zespoły tworzą akta wiceprowincji amerykańskiej i brazylijskiej (od początku XX wieku) oraz akta misji chińskiej (1929-1949).

W archiwum księży misjonarzy znajdują się także archiwalia wincentyńskie obejmujące:

• akta Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia
• akta Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia,
• akta Towarzystwa św. Wincentego a Paulo,
• akta Stowarzyszenia Dzieci Maryi i Cudownego Medalika.

Przechowuje się w nim również:

• odpisy bulli papieskich,
• listy św. Wincentego a Paulo do Księży Misjonarzy w Polsce,
• korespondencję z generałami Zgromadzenia od 2 połowy wieku XVII po czasy współczesne,
• zarządzenia wizytatorów poszczególnych prowincji od 1685 po czasy współczesne,
• rękopiśmienne podręczniki i notatki z wykładów seminaryjnych, głównie z zakresu teologii i filozofii z w. XVIII-XIX,
• zbiór fotografii dotyczących działalności Księży Misjonarzy w Polsce i zagranicą,
• Annales Jana Długosza – odpis z w. XVI/XVII, w trzech tomach, zawierający teksty ksiąg VII-XII, oprawny w skórę tłoczoną ślepo radełkiem w postacie ewangelistów i ojców Kościoła, z superexlibrisem z h. Leliwa oraz literami: A – B C – P
• fascykuły rękopisów i druków ulotnych z 2. poł. w. XVIII i 1. poł. w. XIX, zawierających m.in. listy pasterskie, kazania, sumariusze przywilejów kościelnych, mowy pogrzebowe, panegiryki, mowy sejmowe z 1. 1766-94, materiały dotyczące działalności Sejmu Czteroletniego i Komisji Edukacji Narodowej, zarządzenia Fryderyka Wilhelma dla Prowincji Prus Południowych z 1. 1793-1804 i in., w tym część księgozbioru prymasa Michała Poniatowskiego.