Ołtarz św. Jana Nepomucena
Wykonany w pierwszej połowie XVIII wieku. Obraz św. Jana Nepomucena z ukazującą się Matką Boską z Dzieciątkiem jest autorstwa T. Kuntzego, ok. 1758 r.
Św. Jan Nepomucen
Św. Jan Nepomucen (ur. ok. 1350 w Pomuku, zm. 20 marca 1393 w Pradze) – prezbiter, spowiednik Zofii Bawarskiej, męczennik i święty Kościoła katolickiego.
Jan Nepomucen został beatyfikowany w 1721 roku przez Innocentego XIII, a kanonizowany 19 marca 1729 przez Benedykta XIII.
Święty przedstawiany jest w stroju kapłańskim, w sutannie, birecie. W ręku palma męczeńska; niekiedy trzyma palec na ustach, symbol zachowanej tajemnicy.
Jego atrybutami są: klucz, książka, kłódka, krzyż w ręce, zapieczętowany list, most, pieczęć, wieniec z pięciu gwiazd (w środku napis tacui – milczałem), woda, zamek.
Jest patronem jezuitów, Pragi, spowiedników, szczerej spowiedzi, dobrej sławy i tonących oraz orędownikiem podczas powodzi. Jest także patronem mostów.
Według tradycji ludowej był świętym, który chronił pola i zasiewy przed powodzią, ale również i suszą. Dlatego figury Jana Nepomucena można spotkać jeszcze dzisiaj przy drogach w sąsiedztwie mostów, rzek. Jego wspomnienie przypada 21 maja.