Św. Kazimierz uchodzi za jednego z najbardziej popularnych świętych polskich. Wysuwany jest jako wzór czystości życia, zdecydowanej postawy wobec podejmowanych i realizowanych postanowień, miłosiernej miłości wobec potrzebujących i cierpiących. Jest patronem Polski i Litwy oraz tym, którzy pełnią służbę publiczną i państwową.

Najczęściej jest przedstawiany w stroju królewskim z lilią w ręku lub klęczący przed drzwiami katedry. Jego atrybutami są: lilia, krzyż, buława, herb Jagiellonów i korona książęca.

Imię Kazimierz jest pochodzenia słowiańskiego. Składa się dwóch członów; czasownika kazi – kazić, zniszczyć oraz rzeczownika mir – sława, pokój. W ostatecznym znaczeniu znaczyłoby zniszczyć sławę. Jego wspomnienie przypada 4 marca.